1- ارتفاع نصب: با افزایش ارتفاع نصب دتکتور ،سطح پوششی آن افزایش یافته، اما حساسیت پاسخ برای اندازه معینی از حریق، کاهش می یابد. حداکثر محدوده سطح پوشش دتکتور 100 متر مربع است و فاصله هر نقطه از دتکتور نباید از 7.5 متر تجاوز کند.  محدوده ارتفاع برای سیستم متصل به ایستگاه اعلام حریق مرکزی و محل هایی که آتش نشانی ظرف 5 دقیقه به محل وقوع حریق میرسد 15 متر و در غیر این صورت 10.5 متر می باشد.

2- عکس العمل حرارتی: می دانیم که هوای گرم به سمت بالا حرکت می کند و در زیر سقف اتاق یا ساختمان جمع می شود. این لایه هوای گرم مانع از رسیدن دود به دتکتور می شود بنابرین در بعضی از مواقع لازم است تا دتکتورها از سقف آویزان شوند و پایین تر از لایه هوای گرم قرار گیرند. لایه هوای گرم با تغییر زمان متفاوت خواهد بود لذا ممکن است عاقلانه به نظر آید که در بعضی از شرایط دو سطح آویزی متفاوت از دتکتورها فراهم آید.

3- حفره و فضای خالی:حفره ها و فضاهای خالی می توانند در کف یا سقف ساختمان ها باشند که اگر ارتفاع کمتر از 80 سانتی متر داشته باشند نیازی به حفاظت ندارند مگر : شرایطی که از آن مسیر دود یا حریق به سایر بخش ها سرایت کنند. کابل های برق از مسیر گذشته باشند و یادارای سطح زیاد توام با احتمال ضرر و زیان بسیار زیاد باشند.

4- تهویه ،جا بجایی هوا: حرکت هوا باعث رقیق شدن تمرکز دود می شود و ممکن است از رسیدن دود به دتکتور جلوگیری کند و باعث کاهش حساسیت پاسخ دتکتور گردد. لذا در چنین مواردی باید ناحیه پوشش یافته توسط هر دتکتور را کاهش یا به عبارت دیگر ،تعداد دتکتور ها را افزایش داد. برای کاهش سطح پوشش دتکتور با توجه به تعویض هوا باید سطح پوشش نرمال دتکتور را در ضریبی موسوم به ضریب کاهش ضرب نمود. دتکتورها باید در مسیر سیرکولاسیون نرمال نصب شوند. از نصب دتکتورها در مقابل دریچه های هوای تازه و در فضاهای هوای برگشتی می باید اجتناب گردد. در اتاق هایی که تهویه مطبوع از طریق سقف های حفره دار رو به سمت پایین صورت می گیرد دود خنک شده ،به سمت پایین رانده می شود لذا در این شرایط بهتر است دتکتورهای دودی در ابتدای دریچه برگشت هوا نصب گردند.

5- فاصله دتکتورها از یکدیگر: دتکتورها باید به طور متقارن در ناحیه مورد حفاظت قرار گیرند سطح پوشش واقعی دتکتورها یک دایره در ناحیه مورد نظر میباشد اما برای سادگی فرض می شود که ناحیه مورد نظر به صورت یک مربع یا مستطیل است. این فرض باعث می شود تا بعضی از قسمت های بین دتکتورها به خوبی پوشش داده نشوند. به عنوان مثال اگر ناحیه مورد حفاظت 100 متر مربع باشد و از دتکتورهای با سطح پوشش 100 متر مربع استفاده گردد نیاز به 4دتکتور خواهد بود که با آرایش متقارن در ناحیه مورد نظر چیده می شوند.

6- راهرو و کریدور: در یک راهرو یا اتاق کوچک با عرض 2 متر یا کمتر فاصله بین دتکتورها را میتوان تا 18 متر (و هر نقطه تا دتکتور را تا 9 متر ) افزایش داد